22 ม.ค. ’51
วันนี้เดินจงกรม มันแปลกมากๆ ปกติแล้ว เราเคยเดินแค่ระยะที่ 5
ระยะที่ 6 ไม่เคยเดิน เพราะฐานสติยังไม่แน่นพอ มันจะเซ
วันนี้ที่ว่าแปลกมากๆก็คือ มันเดินได้เอง คือเราเก็บรายละเอียดทุกย่างก้าวที่เดิน
ตั้งแต่ ยก ย่าง วาง ถูก เหยียบ กด เรากำหนดดูตามทุกอริยาบทที่เท้าก้าวไป
เราเห็นว่าอาการมันเกิดคล้ายๆกับในสมาธิ
เห็นการเกิดดับขาดออกเป็นตอนๆของทุกย่างก้าวที่เดิน มันชัดเจนมากๆ
แม้แต่เวลายืน ปกติจะต้องกำหนดยืนหนอ คราวนี้ไม่ต้องกำหนดเลย มันรู้ขึ้นมาเองขณะที่ยืน
ตั้งแต่กระหม่อมถึงปลายเท้า ปลายเท้าถึงกระหม่อม
มันรู้ตัวต่อเนื่องไม่ขาดสาย เห็นตั้งแต่เริ่มต้นจนกระทั่งจบ
เราโทรฯหาคุณนุเลย ต้องถามผู้ที่มีความรู้ เราไม่รู้เรื่องปริยัติเลย
คุณนุ บอกว่า สันตติบัญญัติขาด และก็สนทนาธรรมกันอีกยาว
เราเลยมาค้นต่อในหนังสือวิปัสสนาทีปนีฎีกา
จะมีรายละเอียดของสันตติบัญญัติขาด
ซึ่งหลวงพ่อภัททันตระ ท่านได้เมตตาถ่ายทอดไว้
คุณนุ บอกว่า สันตติบัญญัติขาด และก็สนทนาธรรมกันอีกยาว
เราเลยมาค้นต่อในหนังสือวิปัสสนาทีปนีฎีกา
จะมีรายละเอียดของสันตติบัญญัติขาด
ซึ่งหลวงพ่อภัททันตระ ท่านได้เมตตาถ่ายทอดไว้
