หน่อเนื้อนาบุญของโลก(กายและจิต)

ภูมิใจ หน่อเนื้อนาบุญของโลก(กายและจิต)

นั่งมองด้วยความยินดีและเกิดปีติ กำลังสมาธิของเขามีกำลังเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่ออัปปนาสมาธิเกิด มีสติรู้ว่าเกิด ว่าสภาวะต่างๆดับหายไป มีสติ สัมปชัญญะ เกิดขึ้น ขณะจิตตั้งมั่นอยู่ รู้ชัดในสภาวะต่างๆที่เกิดขึ้นทั้งภายในกายและภายนอกได้เนืองๆ มีดับบ้างเป็นระยะๆ

ฟังเขาเล่าแล้ว สภาวะช่างเหมือนเราในอดีตที่ผ่านมาซะจริงๆ เป็นข้อยืนยันได้ว่า สัมมาสมาธิ เมื่อเกิดขึ้นกับผู้ใดแล้ว สภาวะที่เหลือ จะเกิดขึ้นตามเหตุปัจจัยเอง

สภาวะเจ้านาย ก้าวหน้ามากขึ้นเรื่อยๆ เขาเล่าให้ฟังว่า เมื่อวันสงกรานต์ ไปปฏิบัติที่ศูนย์วิปัสสนานานาชาติ วัดมหาธาตุ ตั้งแต่ ๑๓ เมย.-๑๖ เมย.๕๖

เขาบอกว่า ได้เจอสภาวะหนึ่ง หลุดเข้าไปอยู่ในที่มีแสงสว่างมากๆ

หมายเหตุ: เขาเล่าให้ฟังหลายครั้งแล้ว เรื่องยืนปากเหว ข้างล่างมืด และสภาวะความตาย ที่ได้พบเจอมา ขณะจิตเป็นสมาธิอยู่

สภาวะความตาย เหมือนคนกำลังจะจมน้ำตาย หายใจไม่ออก เขากลัวตาย จิตกลับมารู้ที่กาย สมาธิยังคงเกิดต่อเนื่อง

ทั้งสองสภาวะนี้ เขาเจอครั้งเดียว ขณะที่ปฏิบัติอยู่  แล้วไม่มีเกิดขึ้นอีกเลย

เราบอกกับเขาว่า คนที่แจ้งในอริยสัจ ๔ จะรู้ชัดในเรื่องเหตุ(สิ่งที่กระทำ) และผล(ผลที่ได้รับจากการกระทำ) คือ เป็นคนเชื่อในเรื่องกฏแห่งกรรม หรือกฏแห่งการกระทำ

รู้ชัดในทุกข์ รู้แบบหยาบๆ เป็นสภาวะสุข/ทุกข์ ที่เกิดขึ้นจากเหตุปัจจัย

รู้ชัดในเหตุแห่งทุกข์ รู้แบบหยาบๆ เป็นเพราะ การกระทำของตนเอง เริ่มต้นจาก มโนกรรม

รู้ชัดในความดับทุกข์ รู้แบบหยาบๆ คือ สำรวม สังวร ระวัง ที่งความคิดและการกระทำมากขึ้น(ดับเหตุที่ตนเอง)

รู้ชัดในวิธีการกระทำ ให้ถึงที่สุดแห่งทุกข์ รู้แบบหยาบๆ คือ มรรค มีองค์ ๘
เจ้านายชอบฟังสภาวะที่เกิดขึ้นขณะจิตเป็นสมาธิ ของหลวงพ่อพุธ ที่ท่านได้ถ่ายทอดทิ้งไว้ ได้โหลดมาจากเนต

เมื่อสัมมาสมาธิเกิดชัดมากขึ้น เป็นสภาวะที่เราทั้งเขียนและพูดให้ฟังประจำ ยิ่งมาฟังหลวงพ่อพุธด้วย ยิ่งมีความเพียรมากขึ้น

ผู้ที่แจ้งอริยสัจ ๔ จะรู้แค่นี้แหละ ยังรู้ไม่ละเอียด วิจิกิจฉากิเลส ยังมีอยู่ อุปกิเลส ยังมีอยู่

จนกว่าแจ้งสภาวะนิพพาน ตามความเป็นจริง เป็นเหตุให้แจ้งสภาวะปฏิจจสมุปบาท ตามความเป็นจริง เป็นเหตุให้แจ้งสภาวะรูปนาม ขันธ์ ๕ เป็นเหตุให้ รู้ชัดในสภาวะอริยสัจ ๔ ที่ละเอียดมากขึ้น

เป็นเหตุให้ สภาวะอุปกิเลสหมดไป เนื่องจากแจ้งในสภาวะสัญญากับปัญญา สามารถแยกแยะออกจากกันได้

เป็นเหตุให้ วิจิกิจฉากิเลส ถูกประหานไปจนหมดสิ้น ไม่มีเหลือเชื้อให้กำเริบ หรือไม่สามารถเกิดขึ้นมาใหม่ได้อีก