คิดดี พูดดี ทำดี

คิดดี คิดแต่เรื่องของตัวเอง ดูความรู้สึกนึกคิดของตัวเอง นั่นแหละเหตุปัจจัย ที่ทำให้เกิดการสร้างเหตุของความบังเกิดขึ้นแห่งภพ เหตุปัจจัยของการเกิด ที่ยังมีอยู่

พูดดี พูดพอประมาณ พูดเรื่องของตัวเอง เรื่องนอกตัว ต้องฝึกช่างหัวมันบ่อยๆ ประมาณนั้นจริงๆ สักแต่ว่าดู สักแต่ว่ารู้ สักแต่ว่าเห็น

ทำดี หมั่นทำความเพียร มีสติเป็นที่ตั้งของจิต ฝึกคิดพิจรณาก่อนลงมือกระทำ ระวังกิเลสนำหน้า หากกิเลสนำหน้า คนที่ทุกข์ คือตัวเราเอง

ตรงไหนมีสุมหัว หากหลีกเลี่ยงได้ จงหลีกเลี่ยงเสีย ไม่มีใครไม่โดนนินทาว่าร้าย หากไม่เคยทำไว้ ใครที่ไหนจะนำมากล่าวโทษได้ ล้วนเกิดจากอวิชชา/ความไม่รู้ที่มีอยู่ ทั้งเขาและเรา

สุราเมรัย เครื่องดื่มมึนเมา หากหลีกเลี่ยงได้ จงหลีกเลี่ยงเสีย ยิ่งมีฐานะเป็นพ่อคนแม่คน แม่แบบ แม่แผน แม่แปลน ตัวเองยังทำไม่ได้ แล้วจะไปสอนลูกได้อย่างไร ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับเหตุปัจจัยของแต่ละคนด้วย ต้นร้ายปลายดี ต้นดี ปลายร้าย มีเยอะไป นี่แหละเหตุของความไม่รู้ที่มีอยู่