สมบัติทัวร์

การเดินทางไปแพร่ในครั้งนี้ รู้สึกว่า เบาะที่นั่งของสมบัติทัวร์มีการปรับปรุงใหม่(ปรับอากาศพิเศษ/วิไอพี)

เบาะนั่งข้างหน้า หากปรับเอนนอนลงมาเต็มที่ ปกติจะต้องเกยหน้าตักของคนนั่งข้างหลัง(หมดสิทธิ์ปรับที่พักเท้าสูง/กรณีปวดขา ต้องปรับที่พักเท้าตลอด)

ที่เจอมา หงุดหงิดมากกับการปรับเบาะของคนนั่งข้างหน้า เอนมาซะจนสุด แทบจะกองอยู่บนตัก เวลาลุกต้องดึงที่พักแขนขึ้น ไม่งั้น ออกไม่ได้ ติดเบาะข้างหน้าที่ปรับเอนลงมา

เดินทางครั้งนี้ เบาะที่นั่งห่างกว่าเดิม เวลาคนข้างหน้าปรับเบาะเอนจนสุด ก็ไม่มากองอยู่หน้าตัก ที่พักขาจะปรับยังไงก็ได้ เวลาลุก ลุกปกติ ไม่ต้องยกที่พักแขนขึ้น

อาหารว่างที่จัดให้ในรถ มีน้ำดื้ม ขนมปังสองชิ้นเล็ก(ชิ้นละ ๕ – ๑๐ บาท) ชาเขียวกล่อง ผ้าเย็น หลังพักกินอาหารรอบดึก(จอดรถพักทานข้าว) มีชาร้อนแจก เช้ามามีกาแฟร้อนแจก

ขากลับ กลับช่วงกลางวัน ใช้บริการป.๑ (ม.4 ข.) ของสมบัติทัวร์ ที่เคยใช้ รถเก่ามาก เบาะที่นั่งระยะแคบ เหมาะกับคนตัวเล็ก น้ำแอร์หยอดตลอดทาง ตรงที่นั่งอื่น อาหารว่างจัดให้ในรถ ไม่ค่อยมีอไรให้ แค่น้ำดื่ม ขนมปัง ผ้าเย็น

รถจอดพักทานอาหาร มีข้าวราดแกง หากสั่งไข่ด้วย จะคิดเพิ่ม ๑๐ บาท มีก๋วยเตี๋ยวน้ำ รสชาติแบบสักแต่ว่ากินลงท้องไว้ก่อน

ลูกชิ้นปิ้ง ไม้ละ ๑๐ บาท ลูกชิ้นปลากลม อร่อย

ขากลับครั้งนี้ กลับรอง ๑๑ โมงเช้า เบาะที่นั่งปรับเปลี่ยนใหม่ พนักพิงหลังเป็นแบบเบาะลม แนบเนื้อนานๆ รู้สึกร้อน รถค่อนข้างใหม่(ดูจากผ้าม่านและสีเบาะ) ถามพนง. เขาบอกว่า เบาะทำใหม่

อาหารว่าง ครั้งนี้ถูกใจมาก มีของว่างแจกเป็นระยะๆ ของว่างหลัก น้ำดื่ม ขนมปัง กระดาษทิชชู (จัดใส่กล่อง)

รถจอดพักทานข้าว มีกาแฟร้อนแจก(ไม่รับเพราะกินตอนเช้าหนึ่งแก้วที่บ้านยาย) สักระยะมีผ้าเย็นแจก สักระยะแจกโปเต้ มันฝรั่งทอดรสเย็นตาโฟ สักระยะแจกน้ำส้มคั้นเย็นๆ(น่าจะเป็นทิปโป จากรสชาติที่เคยดื่มมา) หลังจากนั้น แจกผ้าเย็น

พนง.ที่ให้บริการ อาจจะพูดจาไม่ค่อยจะถูกใจนัก แต่ไม่คิดอะไรมาก คิดว่า เขาคงเหนื่อย เขาจึงใช้วาจาค่อนข้างห้วนกับผู้โดยสาร

กล่าวโดยรวม การเดินทางครั้งนี้ ให้คะแนนรถป.๑ (ม.4 ข.) ของสมบัติทัวร์ = 8/10

ข่าวล่าสุด ต่อไปหมอชิตจะย้ายไปอยู่แถวรังสิต พยายามอย่าเข้าหมอชิต เพราะจะติดแหง่กอยู่ในรถนานมาก ขาออกไม่เท่าไหร่ ขาเข้าอย่างหนัก

สำรับการเดินทางของเจ้านายและวลัยพร ยังคงใช้สมบัติทัวร์ เพราะอู่อยู่ใกล้ที่พัก(อู่สุคนธ์) ไม่ก็ไปขึ้นที่วิภาวดี(หากวันนั้นเจ้านายทำงาน จะนัดเจอกันที่นั่น)

อู่สุคนธ์ ไม่ค่อยมีอาหารขาย มีแต่เครื่องดื่ม อาจเพราะด้านนอกอู่ มีอาหารต่างๆขายเป็นระยะๆก็ได้

อู่วิภาวดี มีอาหาร เครื่องดื่มวางขายหลากหลาย ร้านค้ามีให้เลือกเยอะ รสชาติ ราคา ค่อนข้างโอเค ไม่ถูกและไม่แพง สมน้ำสมเนื้อ

กำลังศึกษาเส้นทาง

๕ สค.๕๗

อยู่แฮปปี้แลนด์ หากไปขึ้นรถ(สมบัติทัวร์) ที่อู่สุคนธ์(นวมินทร์) รถเที่ยว ๒ ทุ่ม ๔๕ น. พนง. คนหนึ่งบอกว่า กรณีจองตั่ว จ่ายเงินแล้ว ต้องไปรับตั๋วก่อนเวลา ต้องไปถึงอู่ ก่อนเวลา ๑๗.๐๐ น. ถ้าไปขึ้นที่อู่วิภาวดี ต้องไปก่อน ๒๐.๓๐ น.

กับอีกพนง.หนึ่ง บอกว่า ถ้าจองตั๋วเที่ยว ๒๐.๓๐ น. ขึ้นที่อู่สุคนธ์ ต้องไปถึงก่อนเวลา ๑๗.๓๐ น.

ตรงที่วลัยพรพักอยู่ เวลานั่งแท็กซี่ ปกติเคยออกด้านหน้าเดอะมอลล์ บางกะปิ หากโชคไม่ดี เจอติดแหงกไฟแดง บางทีเจอติดแหงก ครึ่งชม. เขยิบได้ทีละนิด เจอค่าแท็กซี่ ๑๗๐ บาทอัพ

ครั้งหลังสุด เจอแท็กซี่ชำนาญทาง รู้หลายเส้นทาง เขาแนะนำให้ขึ้นที่อู่สุคนธ์(เขาส่งผู้โดยสารที่นั่นประจำ) เคยถามพนง.ขายตั๋ว เขาบอกว่า ต้องมารอก่อน ๒ ชม.(มีตั๋วแล้ว) กรณีที่จองตั๋ว ต้องมารับตั๋ว ต้องมาก่อน ๒ ชม.ครึ่ง ดูเวลาของรถที่จอง ให้ไปก่อนเวลา หากเป็นอู่วิภาวดี ไปก่อนครึ่งชม. ที่หมอชิตก็เช่นเดียวกัน ให้ไปรับตั๋วก่อนครึ่งชม.

ครั้งก่อน จองตั่วเดินทางล่วงหน้าที่แพร่ ทั้งไป-กลับ ครั้งนี้ไม่ได้จองล่วงหน้า เพราะต้องกลับมาคุยกับเจ้านายก่อน เพื่อดูวันที่ ที่จะไป-กลับ

ตอนนี้เขียนวันที่เดินทางไป-กลับ ไว้ล่วงหน้า จะได้ไม่ต้องเสียเวลาไปก่อนเวลา เพื่อรับตั๋ว

ต้องเสียเงินก่อน ถึงจะรู้

เรื่องการเดินทาง ก็เช่นเดียวกัน การใช้เส้นทางไหนที่สะดวก เสียค่าใช้จ่ายน้อย(แท็กซี่) ต้องค่อยๆศึกษาไป ที่ต้องนั่งแท็กซี่ เพราะมีของเยอะ ถึงจะเดินทางคนเดียวก็ตาม(ของใช้บางอย่าง บ้านยายยังไม่มี ทะยอยขนไป) และถึงจะของน้อย ก็ต้องนั่งแท็กซี่ เพราะยกกระเป๋าเสื้อผ้า เดินขึ้นบันไดหน้าเดอะมอลล์ ลำบาก ทั้งขึ้นและลง ไม่อยากรบกวนผู้อื่น(เจอผู้ชายจิตอาสา ขอช่วยยกให้)

ทุกสิ่งคือการเรียนรู้ เรียนรู้ที่จะอยู่ได้กับทุกๆสภาพแวดล้อม เรียนรู้ในเหตุปัจจัยที่ตนยังมีอยู่ ไม่ใช่เรื่อง การได้อะไร เป็นอะไร(หลง)

ไม่ใช่เรื่อง การพยายามรักษาศิล(หลง) ตามที่คิดกันเอาเองว่า รักษาศิลได้ครบ จะได้อะไร เป็นอะไร เป็นตัววัดว่า ได้อะไร เป็นอะไร นั่นแหละ ความหลง

ร้อนตับแล่บ

๓ สค.๕๗

ครั้งก่อน เจ้านายไปแพร่ด้วยกัน ขากลับกทม. นั่งรถบขส.ทัวร์ วีไอพี ราคา ๖๙๒ บาท กลับช่วงกลางวัน

ทัวร์บขส.

มาสายเป็นเรื่องปกติ สาย ๑ ชม. รถจอดแวะตลอดทาง ออกจากแพร่เที่ยง ถึงกทม. เกือบ ๔ ทุ่ม เบาะที่นั่งกว้าง เหมาะกับคนตัวใหญ่ วลัยพรตัวเล็ก นั่งแล้วเมื่อยยยย เพราะขายันไม่ถึงที่วางเท้า

อาหารของวีไอพี ข้าวราดแกงธรรมดา เพิ่มไข่ดาว ๑ ฟอง จ่ายเพิ่ม ๕ บาท

ด้านบริการ อาหารเครื่องดื่มบทรถ ให้น้อยมาก มีไม่กี่อย่าง ให้น้อยกว่าบุษราคัมทัวร์และสมบัติทัวร์

หากเดินทางช่วงกลางคืน รอบดึก มีข้าวต้มเครื่อง หลายๆคนอาจจะไม่รู้ว่า ตั๋ววีไอพี รับข้าวต้มเครื่องด้านหลัง(ข้าวต้มหมู แต่มีเครื่องในด้วย) ส่วนตั๋วที่ไม่ใช่วีไอพี เป็นข้าวต้มหมูสับอย่างเดียว โต๊ะกินข้าว กินห้องเดียวกัน กินรวมกัน

ทัวร์บขส.ถึงจะเป็นวีไอพี หากเดินทางกลางวัน รถบางคันก็ร้อน(แอร์ไม่เย็น) บางคันแอร์เย็นดี แล้วแต่ดวงนะ ถือว่าเสี่ยงดวง

บุษราคัมทัวร์

จะตั๋ววีไอพี หรือ ตั๋วที่ไม่ใช่วีไอพี อาหารเหมือนกันหมด แค่แยกห้องนั่ง อาหารรอบดึก ห่วยมาก เหมือนจัดวางตากลมไว้ทั้งวัน ข้าวเย็นชืด กับข้าวสำหรับข้าวต้ม สภาพดูไม่จืด

เบาะที่นั่งวีไอพี เป็นเบาะนวดไฟฟ้า ที่นั่งสบายตัว เครื่องนวดหลัง ใช้งานได้ดีกว่าทั้วร์อื่นๆ (เหมาะสำหรับผู้ชอบนวด นวดได้ทั่ว สบายหลัง เหมือนเครื่องนวดหลังแบบกระเป๋าหิ้ว ที่บ้านใช้อยู่)

ของแจกบนรถ ให้เยอะเหมือนกัน

ที่เจ้านายเจอมา รถเสียระหว่างทาง ออกจากกทม. ๒.๓๐ น. ถึงแพร่เที่ยงวัน

สมบัติทัวร์

ตั๊ววีไอพี super ที่นั่งมีเบาะนวดไฟฟ้า แค่พองขึ้น ยุบลง อยู่กับที่ ไม่มีการเคลื่อนตัว บางที่นั่ง เบาะนวดใช้ไม่ได้ สู้เบาะนวดไฟฟ้าของบุษราคัมทัวร์ไม่ได้

อาหารเครื่องดื่มบนรถ แจกให้เยอะเหมือนกัน อันนี้ขอชมพนง.ประจำรถ เป็นกระเทย มีการให้บริการแตกต่างจากทัวร์คันอื่นๆ

สนใจ ดูแลเอาใจใส่ผู้โดยสารดี หลังจากแจกของเสร็จ จะมีถุงมาเก็บขยะจากผู้โดยสารเป็นระยะๆ ทำให้ช่องสำหรับใส่ขวดน้ำ ใส่ขนม ไม่รก ไม่แน่น

มีการประชาสัมพันธ์ที่ดี ประกาศให้ทุกคนใช้เข็มขัดนิรภัย ใครใช้ผ้าห่ม ชายผ้าห้อยเกะกะข้างทาง จะบอกสำทับอีกที ให้เก็บชายผ้าห่ม

ตรงนี้บางคนอาจชอบ สำหรับวลัยพรเฉยๆ คือ เวลาขึ้นรถ พนง.คนนี้จะยกมือไหว้ผู้โดยสารทุกคน

อาหารรอบดึก ที่รถจอดแวะ อาหารเป็นบุฟเฟ่ มีทั้งข้าวต้มเครื่อง ข้าวต้มกุ๊ย กับข้าวเพียบ บางครั้งมีขนมจีน ขนมหวาน ผลไม้ด้วย มีเติมให้ตลอด ตักกินตามสะดวก ไม่จำกัด ไม่มีมาพูดว่าต้องกินให้หมด ปล่อยให้กินตามสบาย (อันนี้ถูกใจนะ ได้กินข้าวร้อนๆกลางดึก)

ตั๋วstar เป็นรถ ปอ ๑ เบาะที่นั่ง พอดีตัวเป๊ะ (ขนาดตัวเล็กนะ) นั่งต้องระวังแขนซ้าย เพราะเจออีกฝ่าย วางแขนบนที่เท้าแขน แบบเต็มๆ (เราวางไม่ได้) เจอสภาพภายในรถเก่ามาก แอร์ตามสภาพอากาศ ถ้าเดินทางช่วงกลางวัน ร้อนตับแล่บ ควรมีพัดส่วนตัวติดตัวด้วย นั่งเหงื่อแตก อาศัยผ้าเย็น เช็ดตามแขน ตามตัว เท่าที่พอจะเช็ดถึง

อาหารกลางวัน เป็นข้าวราดแกง กับ ก๋วยเตี๋ยว เลือกกินอย่างใด อย่างหนึ่ง อาหารถือว่าใช้ได้ เพราะได้กินข้าวร้อนๆ

ของแจกบนรถ พนง. เข้าใจแจก ใช้วิธีทะยอยแจก ทำให้รู้สึกเหมือนว่า ได้รับของเยอะมากกว่าแจกบนรถวีไอพี

มีแจกขนมกล่อง(มีขนม ๒ ชิ้น กับ ผ้าเย็น) น้ำดื่ม ๑ ขวด หลังจากนั้นแจกน้ำดื่มประเภทน้ำกล่อง(น้ำจับเลี้ยง)แต่ใส่แก้วใส่น้ำแข็ง ไม่ได้แจกเป็นกล่อง

หลังอาหาร มีน้ำชาแจก รอบต่อมา แจกกาแฟ แจกผ้าเย็น(ผ้าเย็นแจก ๒ รอบ)

ตอนนี้กำลังศึกษาเกี่ยวกับการเดินทางด้วยรถทัวร์

บางบริษัท อาหารห่วย แต่อื่นๆโอเค(บุษราคัมทัวร์)

บางบริษัท อาหารโอเค แต่สภาพรถห่วย(ปอ. ๑ สมบัติทัวร์)

บางบริษัท พนง.บริการดี อาหารโอเค สภาพรถโอเค แอร์เย็นดี /ตัดเรื่อง เ เบาะนั่ง มีเครื่องนวดหลังไฟฟ้าออก (วีไอพี สมบัติทัวร์ เที่ยว ๒๐.๔๕ น. กทม.-แพร่)

บางบริษัท อาหารโอเค สภาพรถแล้วแต่ชอบ(เบาะนั่งใหญ่) แต่สายตลอด (บขส.ทัวร์)

วีไอพีบุษราคัม ที่นั่งมีเบาะนวดไฟฟ้า(อย่างดี) ที่นั่งเหมาะทั้งคนตัวเล็กจนถึงคนรูปร่างไม่อ้วน หากอ้วนมากต้องนั่งวีไอพี บขส.(อาหารห่วย เน้น)

สมบัติทัวร์ อาหารดี แม้จะเป็นเพียงปอ.๑ นั่งข้างนอก
อาหารวีไอพี เป็นบุฟเฟ่ นั่งห้องแอร์

เอาไว้จะลองใช้บุษราคัมทัวร์ ในการเดินทางช่วงกลางวัน ดูสิว่าจะเป็นยังไง จะร้อนตับแล่บเหมือนสมบัติทัวร์ไหม

ช่วงนี้ใช้บริการสมบัติทัวร์ไปก่อน เพราะมีโปรฯ ลด ๑๐๐ บาททุกที่นั่งอยู่(เฉพาะปอ.๑ จนถึง วีไอพีทุกชนิด) จะเลือกใช้บริการทั้งขาไปและขากลับ เป็นช่วงกลางคืนแทน กลางวันไม่ไหว(ไม่มีวีไอพี)

เรื่องรถเดินทาง ถึงจะเป็นปอ. ๑ หากแอร์เย็นดี ก็นั่งได้ ไม่มีเกี่ยง

รถทัวร์

หมูยอเด่นชัย

ตอนขากลับจากแพร่ ท่าบขส.แพร่ มีหมูยอจากเด่นชัยวางขาย ห่อด้วยใบตอง ห่อละ ๑๒ บาท

รสชาติเหมือนหมูยอที่อุบล ในเนื้อหมูยอ ใส่พริกไทยดำด้วย

รถทัวร์ที่เคยใช้บริการ ที่ชื่นชอบเป็นพิเศษในตอนนี้ คือ สมบัติทัวร์ รองลงมา บุษราคัมทัวร์ รองลงมา บขส.ทัวร์ ทั้งหมดเป็นรถวีไอพี

ที่ชื่นชอบสมบัติทัวร์กว่าทัวร์อื่น ที่กล่าวถึง หนึ่ง ความเย็นของแอร์ เบาะนั่ง ของแจกในรถ อาหารกลางทาง

ที่ศูนย์อาหารของสมบัติทัวร์ รถวีไอพี จะได้กินแบบุฟเฟ่ ตักได้ไม่อั้น มีอาหารหลายอย่าง มีขนมหวาน สลับผลไม้ แม่ครัวทำอาหารอร่อย การจัดวางถาดอาหาร ดูสะอาดต่อ

การได้กินของร้อนๆกลางดึก ชื่นใจจริงๆ กินอิ่นเสร็จ นั่งสบาย จิตเป็นสมาธิ รู้สึกตัวเนืองๆตลอดทาง ภายนอกเหมือนหลับ ภายในไม่หลับ รถจะโยก จะเลี้ยว รู้หมด

บุษราคัมทัวร์ อาหารไม่ไหว ต้องใช้วิธีกินแบบกินตาย สภาพอาหารเหมือนค้างมาตั้งแต่เช้า ข้าวมันไก่ ข้าวแข็ง ข้าวต้มไม่ร้อน กับข้าวของข้าวต้ม ตากแห้งไว้นาน คือ ไม่อยากให้คะแนนเลย แต่ต้องให้ เพราะดีกว่า ไม่มีกิน

บขส. อาหาร ถ้าไม่เป็นข้าวต้มร้อนๆ ก็ก๋วยเตี๋ยวร้อนๆ ถึงแม้จะไม่ใช่วีไอพี(เคยเข้าไปกินผิดที่) ยังได้อาหารร้อนๆ

ส่วนวีไอพี ต้องเดินเข้าไปด้านใน อาหารพิเศษ คือ เลือกได้ มีข้าวต้มกับก๋วยเตี๋ยว ที่นั่ง นั่งรวมกัน ตอนนั้นจึงทำให้วลัยพรและเจ้านาย นำตั๋วอาหารไปแลกผิดที่

สมบัติทัวร์ เบาะนั่งเจอสองครั้งละ เบาะมีที่นวดหลัง นวดได้ห่วยมาก ที่นั่งพอดีตัว ความเย็นของแอร์ เย็นบ้าง ไม่เย็นบ้าง แต่เย็นมากกว่าไม่เย็น ปกตินั่งที่นัง 7A 7B ถ้าเจ้านายไปด้วย ถ้านั่งคนเดียวจะเลือก 7B ตอนนี้ไม่ละ ขอนั่งแถว ๕ ดีกว่า แถว ๕ นั่งเมื่อยขาโคด

บุษราคัมทัวร์ ที่นั่งที่เจอในรอบนี้ เบาะนวดหลังดีมาก แอร์เย็นตลอดทาง ที่นั่งสบาย

บขส.ทัวร์ ที่นั่งกว้างใหญ่ เหมาะสำหรับคนตัวใหญ่ ขายาว จึงจะนั่งสบาย จึงเลิกนั่งมานานแล้ว

รถทัวร์

แรกๆของการเดินทาง ทั้งเราและเจ้านาย ไม่ค่อยรู้เรื่องรถทัวร์ของบริษัทต่างๆว่า มีความแตกต่างกันอย่างไรบ้าง

วันหนึ่ง ที่แพร่ ระหว่างนั่งรอรถทัวร์ บขส. วีไอพี จองตั่วไว้ เที่ยงวัน รถมาบ่ายโมง เขาบอกว่า มาจากน่าน ขึ้นรถบ่ายโมง ถึงกทม. สามทุ่ม รถจอดแวะตลอดทาง เหมือนรถเมล์

วีไอพี บขส.

เบาะที่นั่งใหญ่ เหมาะสำหรับคนตัวโต ส่วนเราเป็นคนตัวเล็ก นั่งไม่ค่อยสบาย ขายันไม่ถึงพื้น ที่วางเท้า ไกลมากๆ คนเท้าสั้น เหยียบไม่ถึง

ความเย็นของแอร์ ตามสภาวพอากาศภายนอก ถ้าข้างนอกร้อน สภาพแอร์จะเป็นพัดลมร้อน

ถ้าข้างนอกเย็น สภาพแอร์ จะเป็นเหมือนแอร์

จุดแวะรับประทานอาหาร ช่วงเที่ยงคืน สถานที่บริการ ส่วนมาก เป็นข้าวต้ม ถ้าเป็นวีไอพี ให้เดินเข้าไปด้านใน มีอาหารหลากหลาย เสียตังค์ซื้อกินเองได้ ส่วนของวีไอพี จะมีข้าวต้มจัดแยกไว้ต่างหาก มีใส่ทุกอย่าง นั่งกินรวมเหมือนกันหมด

ถ้าไม่ใช่วีไอพี เป็นข้าวต้มหมูสับธรรมดา ไม่ก็ก๋ยวเตี๋ยวน้ำธรรมดา

ของแจกบนรถ มีน้ำเปล่า มีกล่องใส่เบเกอร์รี่ กาแฟ น้ำตาล คอฟฟี่เมต กระดาษทิชชูแผ่นบางๆ

มีโปรโมชั่น ตั๋ววีไอพี ซื้อครบ ๑๐ ที่ แถมฟรี หนึ่งที่

บุษราคัมทัวร์

เบาะที่นั่ง เหมาะกับคนตัวเล็ก ที่พิงศรีษะ มีหมอนแข็งๆแปะไว้ เอาออกไม่ได้ จึงนั่งแบบทรมาณห้ว ที่วางเท้า สั้นไป ขนาดเท้าสั้นนะ

ความเย็นของแอร์ ที่นี่ค่อยเป็นแอร์จริงๆ คือ เย็นเพราะแอร์ ไม่ใช่เย็นตามสภาพอากาศภายนอก

ของแจกบนรถ ให้ของกินเยอะมาก ทั้งน้ำเปล่า น้ำผลไม้ เบเกอร์รี่ และอื่นๆ

จุดรับประทานอาหาร อาหารข้าวต้มกุ๊ย ที่จัดวางไว้ เหมือนวางไว้ตั้งแต่บ่าย มีของที่น่ากินเพียงอย่างเดียว คือ ก๋วยเตี่ยวน้ำ ส่วข้าวต้มเครื่อง มีแต่ข้าว หาหมูแทบไม่เจอ

ห้องสำหรับวีไอพีนั่ง เป็นห้องแอร์ แต่ปิดแอร์

มีโปรโมชั่น ตั๋ววีไอพี ซื้อครบ ๑๐ ที่ แถมฟรี หนึ่งที่

สมบัติทัวร์

วันนั้นนั่ง ป.๑ เพราะอยากรู้สภาพว่าเป้นอย่างไร

เบาะที่นั่ง เหมือนบุษราคัมทัวร์ ที่รองหัว มีแยกไว้ เป็นหมอนรองคอ แขวนไว้แถวกระจกหน้าต่างรถ ใครต้องการหยิบเอาเอง ตามที่นั่งของตัว

ที่รองเท้า จะยื่นออกมาเอง ตามการเหยียดตัว เบาะปรับเอนได้เยอะมาก ปรับนั่งก็พอดี

ความเย็นของแอร์ เย็นจริงๆ จนต้องพับปิดไว้ ถ้าร้อน ค่อยเปิดใหม่

จุดรับประทานอาหาร ที่ทานอาหารถูกจัดแยกไว้ การบริการดีมาก เป็นศูนย์อาหารของสมบัติทัวร์เอง

ห้องตั๋ววีไอพี เป็นห้องแอร์ อาหารจัดแบบบุฟเฟ่ เลือกกินได้ตามชอบ

ตั๋ว ป.๑ กินข้างนอก อาหารร้อนๆ มีให้เลือกหลายอย่าง กับข้าวอร่อย ตัวเองเลือกข้าวต้มกุ๊ย เพราะมีกับให้สามอย่าง มีจัดไว้ สามชุด แต่ละชุด จะมีอาหารสามแบบ

ส่วนเจ้านาย นั่งวีไอพี เบาะนั่ง จะมีที่นวดหลัง บอกเจ้านายไว้ว่า คราวหน้าที่จะไป เพราะต้องพายายไปหาหมอตามนัด ให้ซื้อตั๋ววีไอพี ของสมบัติทัวร์ อยากลองเครื่องนวดหลัง

พิริยะทัวร์

ขานั่งรถกลับจากแพร่ มองออกไปข้างนอก เห็นรถพิริยะทัวร์ กะไว้ว่า เอาไว้จะลองนั่งสักครั้ง ดูว่าจะเป็นอย่างไร มองสภาพภายนอก ดูดีจริงๆ